Kıl Keçisi Özellikleri
Kıl Keçisi Kıl Keçisinin Yayılma Alanı: Ege, Akdeniz, Marmara, Güneydoğu Anadolu, Doğu Anadolu ve İç Anadolu Bölgeleri Kıl Keçisi Verim Yönü : Kombine, süt, et ve kıl
Kıl Keçisi Genel Tanımı : Genellikle vücut orta irilikte olmakla birlikte, Kıl Keçisi bölgeden bölgeye büyük farklılıklar göstermektedir. Kıl Keçisinin renginin genellikle siyah olması nedeniyle bazı bölgelerde kara keçi olarak adlandırılmaktadır. Bununla birlikte gri, kahverengi, mavi alaca ve kır renkli olanları da görülür. Kıl Keçisi tek renkli siyah bireylerde yüzde iki taraflı ağza kadar inen kahverengi veya beyaz lekelerle, bacak uçları ve süt aynası çevresindeki renk açılması yaygındır. Kıl Keçisinin Deri rengi koyudur. Erkekler ve dişiler çoğunlukla boynuzludur. Boynuzlar erkeklerde gelişmiştir, boynuz uçları arasındaki mesafe 60-70 cm’ye ulaşabilmektedir. Boynuz, dişilerde geriye doğru kıvrılmakta bazen bir iki kıvrım yapabilmektedir ve Kıl Keçisi erkeklerininkine göre daha zariftir. Boynuz kesiti oval veya yuvarlaktır. Irka Özgü Ayırıcı Özellikler: Anadolu’nun her türlü iklim ve arazi koşullarına adapte olmuş, kötü bakım ve besleme koşullarında yetiştirilebilen, sağlam vücut yapılı, hastalıklara karşı dirençli, sıcak ve soğuğa karşı dayanıklı bir ırktır. Fundalık ve makiliklerden en iyi faydalanabilen, yürüme yeteneği iyi, meyilli ve kayalık araziye iyi tırmanabilen bir ırktır.
Kıl Keçisi Yetiştirmek
Kıl Keçisi Yetiştirme Koşulları: Yılın hemen tamamında merada barındırılabilir. Genellikle yüksek rakımlı orman içi ve orman kenarı köy ve mezralarında, bölgelerinde bulunan fundalıklar, Kıl Keçisi; çalı formundaki bitkiler, orman içi meralar, anızlar ve nadasa bırakılmış alanlardaki otlarla neredeyse masrafsız bir şekilde yetiştirilir.