İş fikri: Mücevherat üretimi için değerli madenleri dakikalar içinde eritip kalıp verebilen masaüstü prizle çalışan bir teknoloji. Icon 3CS 4 dakika içinde 2000 derece sıcaklığa çıkıyor.
Girişimciler: Ali Brey ve Irshad Khan, Güney Afrika
Finansal Ödül: 10 Milyon Dolardan Fazla
İş fikri hikâyesi: Mücevherli bir merasim asası eski bir iktidar ve otorite sembolüdür ancak Cape Town’dan iki mucit olan Ali Brey ve Irshad Khan hünerlerini, eşsiz bir platinyum eritme ve kalıplama teknolojisi geliştirmek için yıllarca süren sıkı çalışmanın göz kamaştıran bir gösterisidir.
Kutlamalar
10 yıllık demokrasi sürecini kutlamak için Güney Afrika Meclisi yeni bir merasim asası üretilmesi kararı aldı. Anlaşma yapılan şirket platinyum halkaların kalıplanması sürecinde sıkıntı yaşıyordu ve Brey ve Khan’dan ve yeni kurulan şirketleri Hot Platinium’dan yardım istediler. Toplamda ikili 850 tane boncuk ve 3 tane büyük halka ürettiler.
Sıcak Fikir
Bu buluş potansiyel bir altın madeni, çünkü; mücevher üreticilerine devrim niteliğinde bir platinyumla çalışma yöntemi sağlıyor. Bu değerli metal üzerinde çalışılması en zor metallerden biri 2000 derecede eriyor ve sıcaklık alındıktan 2 saniye sonra hemen katılaşıyor. Buna ek olarak eritme süreci büyük ve pahalı fırınlar gerektiriyor ve bu fırınlar sadece toplu üretim yapıyor. Icon 3Cs ise daha küçük ve tek parçaları diğerlerine oranla düşük bir masrafla oluşturma imkânı sağlıyor. Makine aynı zamanda altın, paladyum, gümüş ve paslanmaz çeliği de eritebiliyor ve standart, evlerde bulunan prizle çalışıyor. Cihaz aynı zamanda küçük mücevher işletmelerine kendi ürünlerini ateş pompası kullanmadan (yavaş ve tehlikeli bir yöntem) oluşturma ve kalıplama imkânı sağlıyor.
Esaslı Bir Araştırma
Icon 3CS hayatına indüksiyon kalıplama tekniklerine bakan bir akademik proje olarak başladı. Kapsamlı araştırmalar küçük ve orta ölçekli mücevher üreticileri için yapılacak bir ürünün ticari olarak kar getirme potansiyeli olduğunu gösterdi. Önceki teknoloji sadece büyük ölçekli işletmeler için uygundu. Brey ve Khan piyasada kullanımı kolay, güvenli ve etkili bir ürün olmadığını fark ettiler. Bir prototip oluşturuldu ve test edilmeye hazırdı. Ancak iki mucit bütçe ayırmadıkları için ellerinde yeteri kadar platinyum olmadığını fark ettiler. Şans eseri, Meclis kürsüsünün plantinyum parçalarının kalıp anlaşması onlara geldi. Bu onlar için sadece ürettikleri ürününün kullanılabilirliğini test etmek için bir fırsat değildi, aynı zamanda bu buluşlarının neler yapabileceğini göstermelerini sağlayacak etkili bir fırsattı.
İndüksiyon Isıtma Teknolojisi
Bir mikrodalga fırından biraz büyük olan bu cihazın merkezinde Khan tarafından geliştirilen bir indüksiyon ısıtma sistemi var. 20 gramdan 250 grama kadar eritme aralığı var ve kalıplama süreci de bir operatörün metal sıcaklığını ve kalıplama hızını girdiği bilgisayar kontrollü bir ara yüz tarafından gerçekleştiriliyor. Metal bir indüksiyon bobininin içinde bulunan bir kaba yerleştiriliyor ve metali çok hızlı bir şekilde ısıtan bir elektrik akımı oluşturarak manyetik bir alanla metal eritiliyor. Güçlü bir katı hal yüksek frekans üreticisi hızlı erime için gerekli olan dalgalı akımı oluşturuyor. Neredeyse 2000 derecelik sıcaklığa 4 dakika içinde ulaşılıyor.
Gelişim Aşamasındaki Sıkıntılar
Brey ve Khan Pazara kusursuz bir giriş yapamadılar. İlk olarak bir prototip oluşturmak için 3 yıllarını feda ettiler ancak patent için başvurdukları anda sanayilerin dikkatini piyasadaki bu boşluğa çektiler. Ve mucitler yakınlaştığını fark ettikleri anda zaman çizelgelerini bir yıl ileri aldılar. İlk fon prototipin geliştirilmesi için ödendi, ticareti için değil. VC fonu bulamadıkları için ön ödeme yapabilecek müşteriler buldular ve bu ön ödemelerle makinenin üretimi sağlandı. Ceplerine birkaç başarı ekledikten sonra sonunda birkaç VC fonu bulmayı başardılar. Mucitler yeniliklerine devam ediyorlar ve bir müşteri için rakiplerine göre daha az enerji harcayarak bir dakikadan daha az bir sürede 2500 dereceye çıkabilme kapasitesine sahip bir indüksiyon eritme makinesi üretiyorlar.
Ürün Koruması
Brey ve Khan ileri teknolojilerini patentlemeye karşı çıktılar. Çünkü bu sayede bilgi birikimleri piyasanın eline geçiyordu. Bunun yerine teknolojilerinin mühendisliğini çözmeyi daha da zorlaştırmak için “içten korumalı” olduğunu söylüyorlar.